Ανω άκρα
ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ ΩΜΟΣ (ΣΥΜΦΥΤΙΚΗ ΘΥΛΑΚΙΤΙΔΑ)
Τι προκαλεί τον «παγωμένο ώμο» και πώς αντιμετωπίζεται;
Ο Παγωμένος Ώμος, αφορά το 2% έως 3% του πληθυσμού, με τη πλειοψηφία να είναι γυναίκες ηλικίας 40 έως 60 ετών. Στη πραγματικότητα πρόκειται για μια κατάσταση αγνώστου αιτιολογίας, η οποία χαρακτηρίζεται από βαθμιαίο, προοδευτικό και επώδυνο περιορισμό των κινήσεων του ώμου σε όλους τους άξονες κίνησης.
Αναφέρεται ότι ενδεχομένως μπορεί να αποκατασταθεί αυτόματα σε κάποιο βαθμό μετά από μήνες ή χρόνια, φυσικά παραμένουν τα αποτελέσματα της μακροχρόνιας δυσκαμψίας, όπως είναι η μυϊκή ατροφία κ.α. Για την αποφυγή σύγχυσης ο όρος «παγωμένος ώμος» χρησιμοποιείται για την βασική ιδιοπαθή κατάσταση που αναφέρθηκε προηγουμένως, ενώ ο όρος «δευτεροπαθής συμφυτική θυλακίτιδα» χρησιμοποιείτε σε περιπτώσεις όπου σχετίζονται με άλλες παθολογικές αιτίες. Κάθε περίπτωση πρέπει να διερευνάται αν πρόκειται για κλασσική περίπτωση «παγωμένου ώμου» (πρωτοπαθές), ή είναι το αποτέλεσμα υποβόσκουσας συστηματικής πάθησης ή ανατομικής διεργασίας (δευτεροπαθές). Και στις δυο περιπτώσεις υπάρχει πόνος και περιορισμός στη κινητικότητα του ώμου.
Στον Παγωμένο Ώμο η κάψα της άρθρωσης φλεγμαίνει και γίνεται δύσκαμπτη. Η φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει ταινίες ιστού (συμφύσεις) μεταξύ των αρθρικών επιφανειών, ενώ ελαττώνεται το αρθρικό υγρό, που βοηθάει στην ομαλή κίνηση, λιπαίνοντας τις αρθρικές επιφάνειες, με αποτέλεσμα την προοδευτική μείωση των κινήσεων της άρθρωσης και τον πόνο.
ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ:
Παρόλο που η ακριβής αιτιολογία είναι άγνωστη υπάρχουν κάποιοι επιβαρυντικοί παράγοντες που ευνοούν την πρόκληση Παγωμένου Ώμου:
Ηλικία: Άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών κυρίως γυναίκες.
Διαβήτης: Για άγνωστο λόγο είναι περισσότερο συχνός σε ασθενείς με διαβήτη. Για τον λόγο αυτό εικάζεται ότι η εμφάνιση του Παγωμένου Ώμου έχει να κάνει με το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού. Δηλαδή ότι επιτίθεται εναντίον υγιών τμημάτων του σώματος – στη περίπτωση μας εναντίον του ινώδη θύλακα (κάψα) και του συνδετικού ιστού του ώμου.
Ακινητοποίηση της άρθρωσης του ώμου: Πιθανόν λόγω τραύματος, περιαρθρίτιδας, χειρουργείων στη περιοχή, ή κάκωση στο πέταλο των στροφέων μυών του ώμου.
Συστηματική νόσος: Παθήσεις του Θυρεοειδή, καρδιολογικές παθήσεις, και Πάρκινσον. Αρκετές μελέτες υποδεικνύουν ότι η επιπλοκή του παγωμένου ώμου είναι μια από τις πιο σημαντικές αιτίες πόνου στον ώμο μετά από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ΑΕΕ), καθώς εμφανίζεται στο 25% των περιστατικών εντός 6 μηνών. Επιπλέον, παγωμένος ώμος μπορεί επίσης να παρατηρηθεί σε έως και 77% των ασθενών με ημιπληγία, που υποφέρουν από πόνο στον ώμο.
Σε κάθε περίπτωση όταν κάποιος νοιώσει πόνο στην άρθρωση του ώμου, που περιορίζει την κινητικότητα, πρέπει άμεσα να αναζητήσει βοήθεια.
ΣΤΑΔΙΑ ΠΑΓΩΜΕΝΟΥ ΩΜΟΥ:
Υπάρχουν τρία βασικά στάδια:
1- Επώδυνο στάδιο:
- Πόνος με τις κινήσεις
- Γενικευμένος πόνος που δεν μπορεί να εντοπισθεί
- Μυϊκός σπασμός
- Επιδείνωση του πόνου τη νύκτα και στη ξεκούραση
2- Περιοριστικό στάδιο:
- Λιγότερος πόνος
- Αυξημένη δυσκαμψία και περιορισμός των κινήσεων
- Μειωμένος πόνος τη νύκτα και στη ξεκούραση
- Άβολη αίσθηση στις οριακές κινήσεις του ώμου
3- Στάδιο αποκατάστασης:
- Ελαττωμένος πόνος
- Προοδευτικά και αργά αύξηση του εύρους κίνησης της άρθρωσης
- Αυτόματη αποκατάσταση, αλλά συχνά ατελής
ΔΙΑΓΝΩΣΗ:
Υπάρχει σημαντική δυσκολία στην εκτίμηση του προβλήματος καθώς πολλές παθολογικές καταστάσεις στον ώμο έχουν παρόμοια συμπτωματολογία, αιτίες και επιβαρυντικούς παράγοντες. Καλούμαστε να διαπιστώσουμε εάν τα προβλήματα προέρχονται από την άρθρωση ή από έξω-αρθρικούς παράγοντες. Περιορισμός στη ενεργητική κίνηση υπάρχει και στις δύο περιπτώσεις, ενώ ελάττωση της παθητικής κίνησης, που μπορεί να είναι επώδυνη, μας δείχνει αρθρική παθολογία. Αν ο ασθενής είναι σε θέση να χαλαρώσει και να επιτρέψει παθητική κίνηση σε πλήρες εύρος τότε το πρόβλημα είναι έξω-αρθρικό. Μπορεί να οφείλεται σε μυ, τένοντα ή στον θύλακα.
Σημαντικό ρόλο στην διάγνωση έχει η κλινική αξιολόγηση. Ελέγχονται οι ενεργητικές κινήσεις, παθητικά κινείται ο ώμος για να διαπιστωθεί το εύρος κίνησης της άρθρωσης, παρατηρούμε τη διάταξη της άρθρωσης, ελέγχουμε τη μυϊκή δύναμη, ψηλαφούμε ώστε να εντοπίσουμε περιοχές ευαισθησίας. Ο ακτινολογικός έλεγχος θα μας δώσει τη δυνατότητα να εκτιμήσουμε την κατάσταση των οστών. Η μαγνητική τομογραφία θα μας δώσει στοιχεία για τα υπόλοιπα μαλακά μόρια της άρθρωσης, ενώ δεν είναι απαραίτητη για την διάγνωση του παγωμένου ώμου.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
Η θεραπεία έχει τρεις βασικούς στόχους: α) ανακούφιση από τον πόνο, β) βελτίωση του εύρους κίνησης, γ) μυϊκή ενδυνάμωση. Το πρόγραμμα αποκατάσταης περιλαμβάνει:
- Για την ανακούφιση από τον πόνο χορηγείται από τον θεράποντα ιατρό φαρμακευτική αγωγή, ενώ μπορεί να γίνει έγχυση κορτιζόνης στην άρθρωση. Επίσης μπορεί να γίνει διαδερμική έγχυση κορτιζόνης και ξυλοκαΐνης, με τη μέθοδο της ιοντοφόρεσης.
- Για τη βελτίωση του εύρους κίνησης εφαρμόζονται τεχνικές ήπιας κινητοποίησης της άρθρωσης, καθώς επίσης τεχνικές Manual Therapy και Kinetic Control. Στόχος αυτών των τεχνικών είναι να αποκατασταθεί η φυσιολογική διάταξη της άρθρωσης, ώστε να διευκολυνθεί η φυσιολογική λειτουργικότητα των μυών και των συνδέσμων που την στηρίζουν, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η άρθρωση του ώμου χαρακτηρίζεται ως η άρθρωση των μαλακών μορίων, κάτι φυσιολογικό αν σκεφτεί κανείς ότι το 30% μόνο είναι η οστική επαφή, ενώ κατά 70% εξαρτάται από τη λειτουργικότητα των μαλακών μορίων.
- Στο πρόγραμμα αποκατάστασης ιδιαίτερο ρόλο έχει το μηχάνημα Παθητικής Κινητοποίησης του άνω άκρου (CPM). Ερευνητές διαπίστωσαν ότι η χρήση αυτής της συσκευής, διεγείρει τα χονδροκύτταρα να παράγουν πρωτεογλυκάνες 4 (PRG4), ένα μόριο που βρίσκετε στο αρθρικό υγρό, με λιπαντικές και προστατευτικές του χόνδρου ιδιότητες, (osteoarthritis cartilage 2006).
- Τα οφέλη της αποκατάστασης μπορούμε να τα ενισχύσουμε με τη χρήση θεραπευτικών μέσων όπως laser, θεραπεία με ραδιοσυχνότητες (tecar), κρουστικό υπέρηχο, ηλεκτροθεραπεία (tens) κ.α.
- Πρόγραμμα μυϊκής ενδυνάμωσης και ιδιοδεκτικότητας.
- Η διατήρηση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου εύρους κίνησης είναι σημαντικό, ως εκ τούτου ο ασθενής θα πρέπει να συμμετέχει στην διαδικασία εκτελώντας το πρόγραμμα των ασκήσεων, που θα του υποδείξει ο φυσικοθεραπευτής, ενώ θα πρέπει να προσπαθεί να εκτελεί τις καθημερινές του δραστηριότητες όπως και πριν.
Πηγές
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/frozen-shoulder/symptoms-causes/syc-20372684
https://newsnetwork.mayoclinic.org/discussion/mayo-clinic-minute-whats-frozen-shoulder/
https://www.health.harvard.edu/pain/how-to-release-a-frozen-shoulder
Στην ίδια κατηγορία
-
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
-
ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
-
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
-
ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
-
ΑΤΛΑΝΤΟ-ΙΝΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ: Mια αµφίδροµη σχέση
-
ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
-
ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
-
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
-
Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ
-
ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ
-
TENSEGRITY: ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΥΕΛΙΞΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΡΘΡΩΠΟ
-
ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΤΟΝ ΓΛΟΥΤΟ (ΙΣΧΙΑΚΟ ΝΕΥΡΟ)
Τελευταία άρθρα
-
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Πονοκέφαλος - ΗμικρανίεςΥπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.
-
ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Μυοσκελετικού ΣυστήματοςΟι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για αλλαγή στην ποιότητα της ζωής των ασθενών. Πως θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;
-
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | ΣκέψειςΗ διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά τελικά είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λειτουργικό –software- τού εγκεφάλου.
-
ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Πονοκέφαλος - ΗμικρανίεςΗ αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.
-
ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | ΟστεοαρθρίτιδαΗ οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
-
ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | ΣκέψειςΣτην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
-
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Σύνδρομο Θωρακικής εξόδουΤο σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική.
-
Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Στάση σώματος / ΛειτουργικότηταΟι επιπτώσεις από την δύναμη της βαρύτητας είναι συνδεδεμένες με τις αλλαγές στην ευθυγράμμιση του σκελετού και την εμφάνιση του πόνου. Η σωστή λειτουργία τού εγκεφάλου μάς προφυλάσσει, για άλλη μια φορά!
-
ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Πληροφορίες για τον ΕγκέφαλοΗ γνώση είναι ζωτικής σημασίας για τη σύγχρονη κοινωνία. Σε αντίθεση με τους προγόνους μας, ο κόσμος μας εκτιμά τη διανοητική ικανότητα πολύ περισσότερο από τη σωματική ικανότητα και έτσι η ανάγκη απόκτησης γνώσεων είναι πλέον ύψιστης σημασίας.
-
TENSEGRITY: ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΥΕΛΙΞΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΡΘΡΩΠΟ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Manual TherapyΤα φορτία και οι δυνάμεις συμπίεσης που δέχεται το σώμα, κατανέμονται ομοιόμορφα χάρη στο δυναμικό σύστημα tensegrity αντιβαρυτικής τάσης. Αυτό το μοντέλο θέλει τη θέση και τη στάση των οστών να εξαρτώνται κυρίως από την ισορροπία μεταξύ των μαλακών ιστών, αποδυναμώνοντας οποιαδήποτε χειρισμό ανάταξης για την επαναφορά της σωστής "ευθυγράμμισης".