Αναπνευστική φυσικοθεραπεία
"Διαταραχές του μοντέλου αναπνοής, κινητικός έλεγχος και οσφυαλγία"
Ο κινητικός έλεγχος αποτελεί μία βασική συνιστώσα στην πρόληψη κακώσεων. Απώλεια του κινητικού ελέγχου συνεπάγεται ανεπάρκεια του ελέγχου των αρθρώσεων, συνήθως λόγω ασυνέργειας των συναγωνιστών- ανταγωνιστών μυών κατά την ενεργοποίησή τους. Τρία υποσυστήματα δρουν μαζί για να διατηρείται η σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης: Το κεντρικό νευρικό υποσύστημα (έλεγχος), το οστεοσυνδεσμικό υποσύστημα (παθητικό), και το μυϊκό υποσύστημα (ενεργητικό).
Leon Chaitow M.D., D.O.
School of Integrated Health, University of Westminster, London, United Kingdom.
Περίληψη
Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι ενέργειες των διαταραχών του μοντέλου αναπνοής, όπως ο υπεραερισμός, καταλήγουν σε ποικίλες αρνητικές ψυχολογικές, βιοχημικές, νευρολογικές και βιο-μηχανικές επιδράσεις και παρεμβολές, ικανές να τροποποιήσουν κάθε ένα από αυτά τα τρία υποσυστήματα. Οι διαταραχές του μοντέλου αναπνοής (η ακραία μορφή αυτών είναι ο υπεραερισμός), αυξάνουν αυτόματα τα επίπεδα άγχους και ανησυχίας, γεγονός που μπορεί να επαρκεί για να αλλάξει ο κινητικός έλεγχος και να επηρεαστεί εμφανώς ο έλεγχος της ισορροπίας.
Ο υπεραερισμός καταλήγει σε αναπνευστική αλκάλωση, που οδηγεί σε μειωμένη οξυγόνωση των ιστών (συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφάλου), σε σύσπαση των λείων μυών, σε αυξημένη αντίληψη του άλγους, σε αυξημένη διέγερση των νωτιαίων αντανακλαστικών, σε αυξημένη ερεθιστικότητα του φλοιονωτιαίου συστήματος, σε υπερευερεθιστότητα των κινητικών και αισθητικών νευρώνων, σε αλλαγές των επιπέδων του ασβεστίου και του μαγνησίου στον ορό του αίματος, και σε ενίσχυση της ανάπτυξης στους μύες των μυοπεριτοναϊκών σημείων πυροδότησης του πόνου (trigger points) - όλα ή κάθε ένα από αυτά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι ικανά να μεταβάλλουν τον φυσιολογικό κινητικό έλεγχο των σκελετικών μυών.
Ο τόνος του διαφράγματος και των εγκάρσιων κοιλιακών μυών αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό στην διασφάλιση της σταθερότητας του κορμού, εντούτοις έχει παρατηρηθεί ότι είναι πιθανόν να παρουσιαστεί ελάττωση της στήριξης που προσφέρεται στην σπονδυλική στήλη από τους μύες του κορμού, εάν υφίστανται ταυτόχρονα κάποια επιβάρυνση φορτίου στη μέση σε συνδυασμό με κάποια διατάραξη της αναπνοής. Έχει αποδειχτεί ότι, ύστερα από περίπου 60 δευτερόλεπτα υπερκαπνίας, οι λειτουργίες της στάσεως (τονικές) και οι φασικές λειτουργίες τόσο του διαφράγματος όσο και των εγκάρσιων κοιλιακών μυών είναι μειωμένες ή απούσες. Τα κύτταρα των λείων μυών, γνωστό πλέον ότι προσφύονται ευρέως στους συνδετικούς ιστούς (συμπεριλαμβανομένων των σπονδυλικών δίσκων και της οσφυϊκής περιτονίας), συσπώνται στη διάρκεια των περιόδων αναπνευστικής αλκάλωσης, με απροσδιόριστες μέχρι στιγμής επιδράσεις επάνω στην σταθερότητα των αρθρώσεων και του τόνου της περιτονίας.
Η αποκατάσταση της αναπνοής προσφέρει την δυνατότητα να μειωθούν οι αρνητικές επιδράσεις που προέρχονται από τις διαταραχές του μοντέλου αναπνοής.
Λέξεις-κλειδιά: breathing pattern disorder, hyperventilation, respiratory alkalosis, motor control, musculoskeletal pain
Στην ίδια κατηγορία
-
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
-
ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
-
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
-
ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
-
ΑΤΛΑΝΤΟ-ΙΝΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ: Mια αµφίδροµη σχέση
-
ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
-
ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
-
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
-
Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ
-
ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ
-
TENSEGRITY: ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΥΕΛΙΞΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΡΘΡΩΠΟ
-
ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΤΟΝ ΓΛΟΥΤΟ (ΙΣΧΙΑΚΟ ΝΕΥΡΟ)
Τελευταία άρθρα
-
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Πονοκέφαλος - ΗμικρανίεςΥπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.
-
ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Μυοσκελετικού ΣυστήματοςΟι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για αλλαγή στην ποιότητα της ζωής των ασθενών. Πως θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;
-
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | ΣκέψειςΗ διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά τελικά είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λειτουργικό –software- τού εγκεφάλου.
-
ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Πονοκέφαλος - ΗμικρανίεςΗ αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.
-
ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | ΟστεοαρθρίτιδαΗ οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
-
ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | ΣκέψειςΣτην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
-
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Σύνδρομο Θωρακικής εξόδουΤο σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική.
-
Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Στάση σώματος / ΛειτουργικότηταΟι επιπτώσεις από την δύναμη της βαρύτητας είναι συνδεδεμένες με τις αλλαγές στην ευθυγράμμιση του σκελετού και την εμφάνιση του πόνου. Η σωστή λειτουργία τού εγκεφάλου μάς προφυλάσσει, για άλλη μια φορά!
-
ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Πληροφορίες για τον ΕγκέφαλοΗ γνώση είναι ζωτικής σημασίας για τη σύγχρονη κοινωνία. Σε αντίθεση με τους προγόνους μας, ο κόσμος μας εκτιμά τη διανοητική ικανότητα πολύ περισσότερο από τη σωματική ικανότητα και έτσι η ανάγκη απόκτησης γνώσεων είναι πλέον ύψιστης σημασίας.
-
TENSEGRITY: ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΥΕΛΙΞΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΡΘΡΩΠΟ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc | Manual TherapyΤα φορτία και οι δυνάμεις συμπίεσης που δέχεται το σώμα, κατανέμονται ομοιόμορφα χάρη στο δυναμικό σύστημα tensegrity αντιβαρυτικής τάσης. Αυτό το μοντέλο θέλει τη θέση και τη στάση των οστών να εξαρτώνται κυρίως από την ισορροπία μεταξύ των μαλακών ιστών, αποδυναμώνοντας οποιαδήποτε χειρισμό ανάταξης για την επαναφορά της σωστής "ευθυγράμμισης".